Kankerkroniek #11 Instellen en uitslagen

De bestralingen komen dichterbij. De volgende afspraak is voorbereidend op deze sessies en hier wordt het te behandelen gebied en de houding bepaald en ingesteld. Dit gebeurt niet op het bestralingstoestel, maar met behulp van een CT scanner. Met de scan die hier wordt gemaakt wordt duidelijk waar de stralingszone komt, met de clips als uitgangspunt die tijdens de operatie zijn aangebracht in mijn borst. Deze metalen clips blijven overigens altijd achter en worden niet meer verwijderd. Best een gek idee.

Om mijn houding op het toestel vast te leggen krijg ik vier tatoeagepuntjes aangebracht: twee op mijn borstbeen en een in elke zij. Nog een blijvende en zichtbare herinnering aan deze bizarre tijd. Ik heb overigens al sinds ik me kan herinneren getwijfeld of ik een tatoeage zou laten zetten, maar ik kwam er nooit uit wat en waar iets zou moeten komen. Dus deed ik het niet.

Déze puntjes komen er gewoon omdat het nu eenmaal nodig is en misschien heb ik dan nu een goede reden om er straks een 'echte' tattoo van te laten maken. Ik heb al een voorzichtig ideetje.

Snorkelen zonder lucht

Mijn hele linkerborst wordt bestraald, dat betekent dat de ABC methode (Active Breathing Control) wordt ingezet. Met deze techniek worden mijn longen en hart zo goed mogelijk gespaard. Het komt erop neer dat je met een snorkel in je mond een behoorlijke ademteug neemt, dat hierna je luchttoevoer wordt afgesloten en je zolang mogelijk je adem inhoudt. Het lijkt even gek, maar je houdt zelf de controle, dat scheelt. Wanneer je weer wilt (of moet) ademen laat je eenvoudig de knop los die je in je hand hebt. Het systeem is dan weer ontkoppeld. Ik heb vaak gesnorkeld en ook wel eens gedoken, ademen door een mondstuk vind ik daardoor niet lastig. Ik kan me wel voorstellen dat het onaangenaam kan zijn als je dit niet eerder hebt gedaan, het is allemaal al lastig genoeg.

We oefenen tijdens deze afspraak of het me lukt om mijn adem voor een tijdje in te houden. Dat gaat aardig goed, dus ik ben good to go. Over twee weken gaan we beginnen!

Uitslag erfelijkheidsonderzoek

Een paar dagen voor de eerste bestraling die staat gepland op 1 december krijg ik het verlossende bericht over het aantal sessies. Ik ging eerder en gemakshalve uit van vijftien omdat het seroom in mijn borst niet afnam, maar na de CT scan blijkt dat dit littekenweefsel is en niet meer het eerder gedachte vele vocht waardoor het toch met vijf bestralingen kan. Het is weer even omschakelen, maar ik vind het oprecht fijn.

De dag erna krijg ik ook de uitslag van het erfelijkheidsonderzoek, dat gelukkig bekend is. De radiotherapeut had hierop aangedrongen omdat bij bericht van een genmutatie de kaarten weer opnieuw zouden worden geschud. In dit geval zou het kunnen betekenen dat ik mijn borsten alsnog zou verliezen. Het is dan onnodig om nu te gaan bestralen met de bijkomende schade op korte en eventueel lange termijn.

Genenpoeltje

Uit het bestudeerde genenpoeltje van familieleden blijkt dat er, met de kennis van nu, geen sprake is van genmutatie, waardoor erfelijkheid van de doorgemaakte kankers in de familie niet is aan te tonen. Dit kan in de komende jaren veranderen, er is immers nog zoveel niet bekend op dit gebied. Goed nieuws wel, in ieder geval voor de bekende genmutaties die dus niet zijn gevonden. Ook is het Lynch syndroom uitgesloten waardoor de darmkanker van mijn oom en mijn borstkanker aan elkaar gelinkt hadden kunnen zijn. Wel kregen we het advies, gezien de eierstokkanker van mijn moeder en mijn borstkanker, voor dochters Jasmijn en Marlotte om zich eerder te laten onderzoeken dan het bevolkingsonderzoek vanaf de nu geldende 50 jarige leeftijd.